مصاديق تخلفات پژوهشي در 57 بند در دستورالعمل نحوه بررسي تخلفات پژوهشي 25/12/93 شماره 245602/و به تفصيل شرح داده شده است. موارد زير تنها برخي از مصاديق تخلفات پژوهشي مندرج در دستورالعمل مذكور است. از كليه دانشجويان و اعضاي محترم هيئت علمي دانشگاه تقاضا ميشود آييننامه "نحوه بررسي تخلفات پژوهشي" را به دقت مطالعه فرمايند. بديهي است مسئوليت عدم آگاهي از مفاد اين آييننامه از تاريخ 1/7/96 بر عهده عضو هيئت علمي و نيز دانشجويان خواهد بود.
- عدم داشتن دانش تخصصي و صلاحيت علمي در موضوع مورد پژوهش (ماده الف-1)
- عدم رعايت صداقت در ارائه گزارش كارهاي علمي خود براي كسب امتيازات علمي و اداري و ترفيع و ارتقا (الف-2)
- تهيه و ارسال مقاله با ذكر نام همكاران و بدون اطلاع قبلي آنها از محتواي مقاله و محل ارسال آن (ب-21)
* سرقت علمي (بند و)
- برداشتن اصل يك مقاله و ثبت آن به نام خود در محل ديگر مانند ترجمه مقاله ISI و چاپ آن در مجلات علمي داخلي (و-33)
- عدم سپاسگزاري از افراد حقيقي و حقوقي مشاركت كننده در پژوهش، در بخش سپاسگزاري كه نويسنده(گان) بر اساس مستندات ملزم به ذكر نام آنها بوده اند. (ح-38)
- عدم رعايت ارجاعدهي طبق سنتهاي اي پي اي يا شيكاگو و ساير نظامهاي ارجاعدهي مرسوم. (و-33)
* اجاره علمي (بند ز)
- عدم رعايت ترتيب درج اسامي در مقالات مستخرج از پاياننامه به ترتيب، اسم دانشجو، استاد(ان)راهنما و استاد(ان)مشاور (ح-40)
- عدم پاسخگويي استاد راهنما نسبت به محتواي پاياننامه (درستي/ نادرستي) به عنوان شخص مسئول (ح-41)
- استفاده از نام، عنوان و آرم مؤسسات و سازمانها بر روي كتاب، مقاله و ... بدون كسب مجوز (ح-48)
- انتشار نتايج طرحهاي پژوهشي، پاياننامهها و رسالهها توسط دانشجويان و اعضاي هيئت علمي در قالب كتاب، مقاله و ... بدون هماهنگي و اخذ مجوز از معاونت پژوهشي دانشگاه به عنوان مالك حقوق مادي و معنوي اين دست پژوهشها (ح-45)
- همپوشاني مقالات: چاپ كامل مقاله يا مقاله با شباهت بالا در يك مجله ديگر (ي-52)