مصاديق تخلفات پژوهشي در 57  بند در دستورالعمل نحوه بررسي تخلفات پژوهشي 25/12/93 شماره 245602/و به تفصيل شرح داده شده است. موارد زير تنها برخي از مصاديق تخلفات پژوهشي مندرج در دستورالعمل مذكور است. از كليه دانشجويان و اعضاي محترم هيئت علمي دانشگاه تقاضا مي​شود آيين​نامه "نحوه بررسي تخلفات پژوهشي" را به دقت مطالعه فرمايند. بديهي است مسئوليت عدم آگاهي از مفاد اين آيين​نامه از تاريخ 1/7/96 بر عهده عضو هيئت علمي و نيز دانشجويان خواهد بود.

- عدم داشتن دانش تخصصي و صلاحيت علمي در موضوع مورد پژوهش (ماده الف-1)

- عدم رعايت صداقت در ارائه گزارش كارهاي علمي خود براي كسب امتيازات علمي و اداري و ترفيع و ارتقا (الف-2)

- تهيه و ارسال مقاله با ذكر نام همكاران و بدون اطلاع قبلي آنها از محتواي مقاله و محل ارسال آن (ب-21)

* سرقت علمي (بند و)

- برداشتن اصل يك مقاله و ثبت آن به نام خود در محل ديگر مانند ترجمه مقاله ISI و چاپ آن در مجلات علمي داخلي
(و-33)

- عدم سپاسگزاري از افراد حقيقي و حقوقي مشاركت كننده در پژوهش، در بخش سپاسگزاري كه نويسنده(گان) بر اساس مستندات ملزم به ذكر نام آنها بوده اند. (ح-38)

- عدم رعايت ارجاع​دهي طبق سنتهاي اي پي اي يا شيكاگو و ساير نظام​هاي ارجاع​دهي مرسوم. (و-33)

* اجاره علمي (بند ز)

- عدم رعايت ترتيب درج اسامي در مقالات مستخرج از پايان​نامه به ترتيب، اسم دانشجو، استاد(ان)راهنما و استاد(ان)مشاور
(ح-40)

- عدم پاسخگويي استاد راهنما نسبت به محتواي پايان​نامه (درستي/ نادرستي) به عنوان شخص مسئول (ح-41)

- استفاده از نام، عنوان و آرم مؤسسات و سازمان​ها بر روي كتاب، مقاله و ... بدون كسب مجوز (ح-48)

- انتشار نتايج طرح​هاي پژوهشي، پايان​نامه​ها و رساله​ها توسط دانشجويان و اعضاي هيئت علمي در قالب كتاب، مقاله و ... بدون هماهنگي و اخذ مجوز از معاونت پژوهشي دانشگاه به عنوان مالك حقوق مادي و معنوي اين دست پژوهش​ها (ح-45)

- همپوشاني مقالات: چاپ كامل مقاله يا مقاله با شباهت بالا در يك مجله ديگر (ي-52)